Аҳмад Ариф кист?
21 апрели соли 1927 дар Диёрбакыр таваллуд шудааст, номи ҳақиқии Аҳмад Ариф Аҳмад Онал мебошад. Ӯ чашмони худро ба дунё ҳамчун ҷавонтарин ҳашт бародару хоҳарон мекушояд. Кӯдак ҳанӯз модари худро аз даст медиҳад. Арифа Ҳаним, зани дигари падари ӯ Ариф Ҳикмет Бэй, онест, ки ӯро ба воя расонд. Ба туфайли кори падараш дар синни хурдсолӣ, вай дар бисёр шаҳрҳо пайдо мешавад ва аз ин рӯ, вай имкон дорад фарҳанг ва забони ҷойҳои рафтанашро омӯзад. Одамоне, ки ӯ мебинад ва тарзу тарзи зиндагиаш ба ӯ бисёр мусоидат карданд.
Вай дар мактаби ибтидоии Сиверек мехонад ва соли 1939 мактабро тамом мекунад. Ӯ барои таҳсил дар мактаби миёна ба Урфа меравад. Дар ин ҷо ӯ бо хоҳараш зиндагӣ мекунад. Дар мактабе, ки дар Урфа мехонд, муаллиме дошт, ки пайваста ба шогирдонаш шеър мехонад. Аҳмад Ориф бо ин ашъорҳои қироати устодаш таваҷҷуҳи худро ба назм кашф мекунад ва ҳамин тавр ба навиштани шеърҳои аввалини худ шурӯъ мекунад. Дар ҳамин давра чанде аз ашъори худро ба маҷаллае бо номи “Йени Мечмуа” мефиристад, ки дар Истанбул ҳаёти нашрияшро идома медиҳад. Пас аз хатми мактаби миёна, вақти таҳсил дар мактаби миёна фаро расид. Ӯ барои таҳсил дар мактаби миёна ба Афён меравад.
Шумо метавонед ба инҳо таваҷҷӯҳ кунед: Мехоҳед роҳҳои осонтарин ва зудтарини пул кор карданро омӯзед, ки ҳеҷ кас дар бораи он фикр накардааст? Усулҳои аслии пул кор кардан! Гузашта аз ин, ба сармоя лозим нест! Барои тафсилот ин ҷо ангушт занед
Падараш Ориф Ҳикмет Бей, ки фикр мекард, барои ӯ беҳтар аст, хост дар ин ҷо таҳсил кунад. Аҳмад Ориф дар давоми таҳсил дар ин ҷо имкони мутолиаи бисёре аз адибони хориҷиро дошт. У бо ин номхои хоричие, ки нав омухтааст, олами адабиётро ганй мегардонад. Аммо ин барои Аҳмад Ориф кофӣ нест. Ў осори адибон ва шоирони муњими адабиёти туркро ба њаёти худ зам мекунад ва ба ин васила дар мактаби миёна ба худ як дидгоњи нав мебахшад. Пас аз хатми мактаби миёна ба Ушак меравад ва дар назди бародари калониаш зиндагӣ мекунад. Баъдтар, падараш ба нафақа мебарояд.
Дар натичаи ин вазъият тамоми оила ба Диёрбакир бармегардад. Ахмед Ориф баъд ба армия меравад ва соли 1947 хамчун хатмкунанда бармегардад. Ҳаёти донишгоҳ дар ҳамон сол оғоз меёбад. Вай дар факултаи забон, тавсиф ва ҷуғрофиёи Донишгоҳи Анкара ғолиб аст. Дар ин ҷо ӯ ба омӯзиши фалсафа шурӯъ мекунад.
Соли 1967 вай бо журналист Айнур Ҳаним издивоҷ кард. Як сол пас аз издивоҷаш мегузарад ва дар охири ин давра, китоби Ахмед Ариф аввалин ва ягона китоби шеърӣ бо номи Прангалар Эскиттим аз Ҳасрет нашр мешавад. Дар ин китоб шоир шеърҳои навиштаашро тӯли солҳои тӯлонӣ ҷамъ овардааст. Пас аз он китоби дуюм бори дигар аз ҷониби як нашриёти дигар нашр мешавад.